Trzeci tryb warunkowy - Third Conditional
Gdy już nauczysz się i poczujesz się pewnie w używaniu zerowego, pierwszego i drugiego okresu warunkowego, będziesz gotowy do nauki trzeciego i ostatniego. Umiejętność używania trzeciego okresu warunkowego naprawdę sprawi, że będziesz brzmieć jak native speaker. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, kiedy go używać i jak.
Kiedy stosujemy trzeci okres warunkowy?
Trzeci tryb warunkowy służy do wyrażenia przeszłych konsekwencji nierealistycznej czynności lub sytuacji w przeszłości.
Na przykład:
- If he had studied harder, he would have passed the exam.
Pierwsza czynność (pilna nauka) nie miała miejsca. Ale w przypadku, gdy się wydarzyła, konsekwencją było zdanie egzaminu. Trzeci okres warunkowy jest bardzo podobny do drugiego okresu warunkowego. Ale podczas gdy drugi okres warunkowy odnosi się do czegoś nierealnego teraz lub w przyszłości, trzeci okres warunkowy odnosi się do czegoś nierealnego w przeszłości.
Często używamy trzeciego trybu warunkowego, aby wyrazić żal – opisując rzeczy, które nam przykro, że się wydarzyły lub nie wydarzyły. Na przykład:
- If my alarm had gone off, I wouldn’t have been late to work.
- If there hadn’t been so much traffic we wouldn’t have missed our flight.
Jak utworzyć trzeci okres warunkowy?
Aby utworzyć zdanie w trzecim okresie warunkowym, używamy:
If + past perfect, would/wouldn’t have + past participle.
- If you had told me about the meeting, I would have come.
- If you had told me about the meeting, I wouldn’t have missed it.
Podobnie jak w przypadku wszystkich instrukcji warunkowych, możesz również odwrócić tę strukturę:
Would have + past participle if + past perfect.
- I’d have come to the meeting if you’d told me about it.
- I wouldn’t have missed the meeting if you’d told me about it.
Słowo would jest często skracane do ‘d przez rodzimych użytkowników języka. Jest to również dopuszczalne w nieformalnym piśmie. A w mowie powszechne jest skracanie have do ‘ve w trzecim okresie warunkowym. Na przykład,
- I’d’ve come to the meeting if you’d told me.
Jednak nie możemy tego napisać, nawet w nieformalnym kontekście. Warto jednak o tym wiedzieć, aby móc to rozpoznać, gdy mówią to rodzimi użytkownicy języka.
Jako alternatywę dla would możemy uzupełnić drugą część trzeciego zdania warunkowego za pomocą could. Na przykład,
- If I’d stayed at university, I could have got a masters degree.
Oto kilka innych przykładów trzeciego okresu warunkowego:
- He’d have got the job if he hadn’t been so nervous in the interview.
- What would you have done if you’d been me?
- If it hadn’t been snowing heavily, we’d have carried on skiing.
- The company would have survived if there hadn’t been a recession.
- Would you have accepted the offer if we’d reduced the price?
- If you hadn’t invited me out, I’d have stayed in all day.
- She wouldn’t have given you a fine if you’d apologized.
- If they hadn’t won that match, the club would have fired the manager.
- They could have stayed here if they hadn’t found any accommodation.
Mieszanie drugiego i trzeciego okresu warunkowego
Można połączyć drugi i trzeci okres warunkowy. Istnieją dwa sposoby, aby to zrobić. Możemy albo,
Opisz obecne konsekwencje przeszłej sytuacji
If + past simple, would have + past participle
- If I were adventurous, I’d have gone backpacking after university.
Opisz przeszłe konsekwencje obecnej sytuacji
If + past perfect, would + verb
- If we hadn’t missed the flight, we’d be in our hotel by now.
Oto kilka przykładów,
- If I’d studied for a year in the U.S, my English would be fluent now.
- The roads wouldn’t be so icy if it hadn’t rained so much last night.
- If she weren’t so shy, she’d have gone to the party on her own.
- The fans would be miserable now if their team had been relegated.
Trzeci warunek ma dość trudną strukturę, której oswojenie wymaga czasu i praktyki. Więc dlaczego nie zacząć już teraz od zrobienia zabawnego quizu.
Jedną z najczęstszych rzeczy, które robimy w naszym codziennym języku, jest porównywanie rzeczy. Jak tworzymy stopnie wyższe i najwyższe w języku angielskim? Dowiedz się więcej tutaj.
Aby opisać to, co ludzie powiedzieli, istnieją dwa różne rodzaje mowy – mowa bezpośrednia i mowa pośrednia (lub zależna). Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o tych formach i poprawić swoje umiejętności opowiadania historii.